Ja, het is eigenlijk raar hier
Blijf op de hoogte en volg Frederique
28 Februari 2013 | Thailand, Ko Pha-Ngan
Ik ben compleet gewend hier. En dan heb ik het over de rare gewoontes, niet over de warmte. Ik moet zeggen dat ik alles eigenlijk hartstikke normaal vond, totdat ik het er met wat reisgenoten over had.
Gisterenmiddag heb ik er even een uurtje voor uitgetrrokken om in een tuinstoel voor mijn hostel te zitten, en gewoon weer eens even ouderwets mensen te kijken. De meeste toeristen zijn te herkennen aan alle wit gemarkeerde plekken op hun lichaam, ook wel verband genoemd. Ik zie hier meer gipspoten lopen dan dat ik normale fietsen zie rijden. Dit heeft twee redenen. De eerste reden is dat veel toeristen hier scooters, brommers of motors huren. Maar de wegen zijn slecht en de verkeersregels zijn beroerd. Het gaat er eigenlijk gewoon om wie de meeste ballen heeft om zichzelf voorrang te verlenen. De tweede reden is dat je hier nou eenmaal bijna geen mensen hebt die het nut van de in Nederland zo populaire fiets inzien..
Wanneer je hier wat gaat eten op een terrasje, of je wilt wat kopen in een winkel, kan dat nogal ongemakkelijke situaties opleveren voor de westerling. Het zou namelijk zomaar kunnen dat het personeel nog even zijn soap af wilt kijken, zijn angrybirds spelletje af wilt maken, of dat je ze wakker moet maken. Want ja, als er toch niemand in je winkel is, kun je best een dutje doen.
En als je dan dus wat te eten wilt bestellen, moet je vragen om de menukaart. OF hem in de meeste gevallen gewoon zelf even pakken. Dan komt er iemand met een opschrijfboekje, en die blijft net zo lang met zijn pen in de aanslag staan wachten, tot je je keuze gemaakt hebt. Zonder glimlach of een beleefde vraag. Als het eten klaar is, krijg je het geserveerd. Aan planning voor het serveren doen zij niet. Dus, mijn eetgezelschap kreeg haar hamburger.. Een halfuur later was mijn pizza daar. Niets geks.
Nou, ik vind het wel weer genoeg zo. Anders heb ik neits meer te vertellen als ik thuis kom :)
Gisterenmiddag heb ik er even een uurtje voor uitgetrrokken om in een tuinstoel voor mijn hostel te zitten, en gewoon weer eens even ouderwets mensen te kijken. De meeste toeristen zijn te herkennen aan alle wit gemarkeerde plekken op hun lichaam, ook wel verband genoemd. Ik zie hier meer gipspoten lopen dan dat ik normale fietsen zie rijden. Dit heeft twee redenen. De eerste reden is dat veel toeristen hier scooters, brommers of motors huren. Maar de wegen zijn slecht en de verkeersregels zijn beroerd. Het gaat er eigenlijk gewoon om wie de meeste ballen heeft om zichzelf voorrang te verlenen. De tweede reden is dat je hier nou eenmaal bijna geen mensen hebt die het nut van de in Nederland zo populaire fiets inzien..
Wanneer je hier wat gaat eten op een terrasje, of je wilt wat kopen in een winkel, kan dat nogal ongemakkelijke situaties opleveren voor de westerling. Het zou namelijk zomaar kunnen dat het personeel nog even zijn soap af wilt kijken, zijn angrybirds spelletje af wilt maken, of dat je ze wakker moet maken. Want ja, als er toch niemand in je winkel is, kun je best een dutje doen.
En als je dan dus wat te eten wilt bestellen, moet je vragen om de menukaart. OF hem in de meeste gevallen gewoon zelf even pakken. Dan komt er iemand met een opschrijfboekje, en die blijft net zo lang met zijn pen in de aanslag staan wachten, tot je je keuze gemaakt hebt. Zonder glimlach of een beleefde vraag. Als het eten klaar is, krijg je het geserveerd. Aan planning voor het serveren doen zij niet. Dus, mijn eetgezelschap kreeg haar hamburger.. Een halfuur later was mijn pizza daar. Niets geks.
Nou, ik vind het wel weer genoeg zo. Anders heb ik neits meer te vertellen als ik thuis kom :)
-
28 Februari 2013 - 08:16
Dirk:
Haha, wat een leuk verhaal, ja het gaat daar idd even iets anders Fré. Kan je wel lekker eten, ik bedoel geen hond, kat, slang of schorpioen? Nou ben benieuwd naar je verhalen lieverd, hou je taai en geniet. Liefs, Der Alte -
28 Februari 2013 - 17:49
Suze Vergeer:
Je begint al een echte thaithai te worden! nu alleen nog de thaise liefde van je leven ontmoeten x) -
02 Maart 2013 - 09:06
Dirk:
Hoi Fré, ik heb gisteren een documentaire gezien van 2 Engelse vrouwen die met een 4x4 de Ho Chi Minh route hebben gereden. De reis ging door Noord en Zuid Vietnam, Laos en Cambodja, wat een geweldige natuur daar, zo indrukwekkend, ik had best mee gewild :-). De reis eindigde tenslotte aan de Stille Chinese Zuidzee. Ik heb een idee waarom je verliefd kan worden op zo'n land. Nou schat, geniet nog even van je dagen en ik zie je de 20e op Schiphol. xoxoxo -
06 Maart 2013 - 10:19
Lucia:
Hoi lieve schat,
ik ben aan het aftellen, vandaag over 2 weken ben je er weer.
Geniet nog flink van de laatste 2 weken.
dikke kus van mama -
07 Maart 2013 - 10:27
:
Hee Fré!!! Goh. Dan zijn wij toch best klantvriendeljk bij de ANWB?? (Astrid haar reactie.)
We lachen met zijn alle hier om jouw verhalen. Super leuk dat je het zo naar je zin hebt!
Veel plezier, voor dat je het weet is het weer voorbij!
XX, je collega's =) -
08 Maart 2013 - 16:42
Rob En Hella:
Hoi Fre,
Als ik jou was zou ik een "steunpunt ANWB"oprichten daar.
Lekker blijven duiken en wat backpackers de weg wijzen......
eens in het jaar een paarweken naar huis om aan de sociale verplichtingen te voldoen :-)
gr rob en hella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
